oswojony 3)

См. также в других словарях:

• oswajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oswajaćam, oswajaća, oswajaćają, oswajaćany {{/stl 8}}– oswoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, oswoję, oswoi, oswój, oswojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyzwyczajać kogoś do …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• oswajać — ndk I, oswajaćam, oswajaćasz, oswajaćają, oswajaćaj, oswajaćał, oswajaćany oswoić dk VIa, oswoję, oswajaćisz, oswój, oswajaćił, oswojony 1. «przyzwyczajać do kogoś, do czegoś, zaznajamiać, zapoznawać z czymś» Oswoić czytelników z nowym kierunkiem …   Słownik języka polskiego

• dziki — dzicy, dzikszy 1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym» a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany» Dziki mustang. Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie. b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany» Dzikie wino, dzika mimoza …   Słownik języka polskiego

• gołąb — m I, DB. gołąbłębia; lm M. gołąbłębie, D. gołąbłębi 1. «Columba, ptak z rodziny gołębiowatych, średniej wielkości, roślinożerny, karmiący młode wydzieliną z wola; żyje w stanie dzikim lub oswojony, najbardziej znany jest gołąb domowy; samiec… …   Słownik języka polskiego

• obyty — obyci 1. «obeznany, zżyty, oswojony z czymś; przyzwyczajony do czegoś» Był obyty z bronią. Marynarze obyci z morzem. 2. «umiejący się zachować, znaleźć w towarzystwie, towarzysko wyrobiony, mający dobre maniery» Był bardzo młody i mało obyty …   Słownik języka polskiego

• półdziki — półdzikiicy 1. «o człowieku: prawie dziki; niezupełnie cywilizowany» Półdzikie plemię. 2. «o zwierzęciu: będący w trakcie oswajania, na poły oswojony, na wpół zdziczały» Półdziki kot, koń. 3. «o roślinie (zwłaszcza o drzewie owocowym):… …   Słownik języka polskiego

• swojski — swojskiscy 1. «krajowy, rodzimy, miejscowy, własny, swój» Swojski kraj. Swojskie obrzędy. Swojski widok. 2. «taki, do którego się przywykło, zwykły» Swojskie sprawy. Swojski zapach. 3. «chowany, domowy, oswojony, niedziki» Swojskie kaczki …   Słownik języka polskiego

• zadomowiony — zadomowionywieni 1. «taki, który się zadomowił, który się przyzwyczaił do przebywania gdzieś» Zadomowiony gość. 2. «o zwierzęciu: taki, który się stał domowym; oswojony» Zadomowiony szpak, wróbel. Zadomowiona sarna …   Słownik języka polskiego

• gołąb — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III, lm D. gołąbłębi {{/stl 8}}{{stl 7}} ptak średniej wielkości, żyjący dziko lub oswojony, roślinożerny; także: samiec tego ptaka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gniazdo gołębi. Gołąb pocztowy. Karmić gołębie na rynku.{{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obyty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obyci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oswojony z czymś, przyzwyczajony do czegoś; obeznany wskutek ciągłego stykania się, kontaktu z tym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był obyty z wodą,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ostrzelany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ostrzelanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} oswojony z odgłosami strzałów, ze strzelaniem; wprawiony do strzelania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostrzelane wojsko. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień